باتری قابل شارژ یکی از بزرگترین اختراعات بشر

اولین قابل شارژ باتری سرب اسید Lead-acid

فیزیکدان فرانسوی گاستون پلانت(Gaston Plante) در سال 1859 مخترع اولین باتری قابل شارژ بود.گاستون تصور نمی‌‌کرد اختراع بزرگش به یک صنعت چند میلیارد دلاری تبدیل شود!

مدل اولیه شامل یک رول مارپیچی از دو ورقه سرب خالص بود که توسط یک پارچه کتان از هم جدا بود و در یک شیشه محلول اسید سولفوریک غوطه ور بود. یک سال بعد از این مدل  گاستون پلانت یک باتری 9 سلولی سرب اسیدی را به آکادمی علوم ارائه کرد.

درحال حاضر باتری سرب اسید به دلیل هزینه های تولید پایین، چگالی انرژی بالا و تقاضای روزافزون بازار به طور گسترده در خودروها، کامیون ها، موتور سیکلت ها، ATV ها و غیره استفاده می شود.

باتری نیکل کادمیوم ( Nicd )

در سال 1899 دانشمند سوئدی والدمار یونگنر( Waldemar Jungner ) باتری نیکل کادمیوم را اختراع کرد که مزایای زیادی نسبت به اسید سرب داشت اما مواد خام NiCd گران بود که باعث شد توسعه ی این باتری کند باشد، همچنین برای دستیابی به طول عمر نیاز به مراقبت خاص دارد.

تا سال 1932، پیشرفت‌هایی برای رسوب مواد فعال در داخل یک الکترود متخلخل با روکش نیکل انجام شد و در سال 1947 با جذب گازهای تولید شده در هنگام شارژ، باتری‌های NiCd مدرن به وجود آمد.

باتری NiCd تا سال‌های سال یکی از ماندگارترین و فراموش نشدنی ترین باتری ها باقی ماند ؛ این باتری برای رادیوها، تجهیزات پزشکی اورژانس، دوربین‌های فیلمبرداری حرفه‌ای و ابزارهای برقی تا سال های سال انتخاب ارجح بود.همچنین صنعت هواپیمایی به این باتری وفادار ماند. 

باتری نیکل-فلز-هیدرید (NiMH)

باتری NiMH در سال 1986 توسط دانشمند آمریکایی استنفورد اووشینسکی ((Stanford Ovshinsky ، همچنین بنیانگذار ovonics، هنگام تحقیق در مورد مواد ذخیره‌سازی هیدروژن به ثبت رسید.این باتری شبیه باتری  NiCd است، اما به جای کادمیوم از یک آلیاژ جذب کننده هیدروژن برای الکترود منفی استفاده شده است.

باتری NiMH جایگزین خوبی برای NiCd است چرا که کادمیوم ماده ای مضر برای طبیعت و بدن انسان است، ظرفیت دو تا سه برابری نسبت به آنها دارد و طول عمر آنها بیشتر است 

این باتری ها در طیف گسترده ای از دستگاه های الکترونیکی مصرفی مانند تلفن های همراه، دوربین های فیلمبرداری، ریش تراش ها، فرستنده گیرنده ها، رایانه ها و سایر برنامه های قابل حمل استفاده می شود.

باتری لیتیوم یونی (Lithium-Ion)

اولین نمونه از باتری مدرن لیتیوم یونی که از آند کربنی به جای فلز لیتیوم استفاده می کند، توسط شیمیدان ژاپنی آکیرا یوشینو (Akira Yoshino ) در سال 1985 توسعه و ثبت شد و توسط تیم سونی و آساهی کاسی به رهبری یوشیو نیشی در سال 1991 تجاری شد.

با توجه به عملکرد و مزایای برجسته، باتری لیتیوم یونی در دهه های اخیر رونق گرفته است، از جمله باتری های 14500،16650، 18650، 21700 و باتری LiFePO4 که در بازار جهانی شناخته شده هستند. طوری که در سال 2023 حدود 54.4 میلیارد دلار حجم این بازار بود.