لوازم برقی و الکترونیکی برای اتصال به پریز برق از استاندارد یکسانی استفاده نمی‌کنند. به همین دلیل هم ممکن است در استفاده از وسایل برقی ای که خریداری می‌کنید با مشکل مواجه شوید. از آنجایی که تمام وسایل برقی در اصل استفاده در دو کانکتور برای وصل شدن به شبکه برق با یکدیگر اشتراک دارند، یک تبدیل برق سه شاخه به دو شاخه می‌تواند به سادگی مشکل عدم هماهنگی پریز برق را حل کند. به کمک این تبدیل می‌توانید انواع دو شاخه و سه شاخه های برق را به دو شاخه استاندارد ایران تبدیل کنید و استفاده ی بی دردسری از وسیله ی برقی تان داشته باشید. این تبدیل فاقد محافظ داخلی در برابر افزایش بیش از حد ولتاژ و شدت جریان است و صرفا، تبدیل کننده دو شاخه و سه شاخه های برق به یکدیگر است.
دو شاخه:
لوازمی که سه شاخه ندارند، عموما میزان برقی که استفاده می کنند، در حدی نیست که نیاز به ارت داشته باشند. حتی در بدترین حالت، این لوازم برقی ممکن است به شما شوک ملایمی وارد کنند.
قطع کردن پین (شاخه) سوم:
بیشتر برق کارها توصیه می کنند که پین سوم را رها کرده و فقط 2 شاخه را به برق وصل کنید. شاخه سوم برای ایمنی شماست، گرچه می تواند باعث ایجاد مزاحمت در کار شود. استفاده از تبدیل 3 شاخه به 2 شاخه و قرار دادن شاخه سوم در جای درست، بسیار ایمن تر خواهد بود.
سیم فاز: می توان سیم فاز را به عنوان خطرناک ترین سیم در مدار الکتریکی یک ساختمان در نظر گرفت، به این دلیل که سیم فاز حامل بار الکتریکی است و به محض تماس با اجزای رسانا بار الکتریکی خود را به آن ها منتقل می کند، به همین خاطر به فاز، سیم حامل جریان هم گفته می شود. فاز معمولا با عایق مشکی رنگ قابل تشخیص است، البته برای نمایش دادن سیم فاز به غیر از مشکی از هر رنگ دیگری به غیر از سفید، سبز و خاکستری استفاده می شود.
سیم نول: یکی از سیم های مهم در سیستم برق رسانی برق شهر است که هیچ خطری برای مردم نداشته و می توان بدون برق گرفتگی آن را لمس نمود. همان طور که اشاره شد جریان الکتریکی تا زمانی که مسیر برگشت به منبع نداشته باشد، برقرار نمی شود. سیم نول در واقع همان سیمی است که برای ایجاد این مدار یا مسیر بسته مورد استفاده قرار می گیرد و در واقع جریان خروجی از وسیله برقی را به مولد بر می گرداند. سیم نول معمولا با عایقی به رنگ خاکستری یا سفید قابل شناسایی است.
چند نکته در مورد نول:
سیم نول را وارد چاهی مرطوب می کنند تا به زمین وصل شود که به آن چاه نول می گویند. این کار باعث می شود از زمین مرطوب به عنوان قسمتی از مدار استفاده شود. یعنی زمین نیز به عنوان قسمتی از مدار بین مصرف کننده و مولد مورد استفاده قرار می گیرد. مشابه این عمل در اتومبیل مورد استفاده قرار می گیرد مثلا برای روشن کردن یک لامپ توسط باطری ماشین کافیست یکی از قطب های باتری را به لامپ وصل کرده و سر دیگر لامپ را به بدنه ماشین وصل کنیم. بدنه ماشین نقش سیم نول را بازی می کند.
تمامی وسایل خانگی با برق تک فاز کار می کنند پس سیم نول باید در خانه وجود داشته باشد.
معمولا پنج سیم وارد یک کوچه می شود که از این تعداد سیم، سه تای آنها فاز است چهارمی نول خانگی است و پنجمی نول شهرداری است که از آن برای روشن کردن لامپ معابر استفاده می کنند.
سیم ارت: اکثر دستگاه های الکتریکی دارای بدنه فلزی می باشند. از آنجا که فلزات رسانای جریان برق هستند لذا همواره خطر برق دار شدن آنها وجود دارد. برای حل این مسئله و جلوگیری از مشکلات احتمالی از سیستم ارتینگ در ساختمان و تمام تجهیزات دارای بدنه فلزی، استفاده می شود. برای حفاظت از افراد هنگام کار با وسایل برقی معمولا بدنه وسیله را با یک سیم به لوله آب وصل می کنند که لوله آب با قسمت های مرطوب زمین در تماس است. به این سیم، سیم ارت یا زمین می گویند. در حقیقت این سیم نیز باید به چاه ارت وصل شود ولی برای صرفه جویی آن را به لوله آب وصل می کنند. این سیم با رنگ های زرد سبز قابل شناسایی است.
تفاوت نول و ارت در چیست؟
اگر به هر علتی برق با بدنه تماس پیدا کند فیوز بیرون می پرد، زیرا سیم ارت با مقاومت صفر تمامی جریان ورودی به خانه را به زمین منتقل می کند یعنی به یک باره جریان شدیدی از فیوز عبور کرده و فیوز بیرون می پرد.
بنابراین نول و ارت شباهت هایی دارند زیرا اگر فاز را مستقیم به نول وصل کنیم باز هم فیوز بیرون می پرد سیم ارت فقط برای محافظت بیشتر به کار می رود اما وجود آن الزامی نیست، در حالی که وجود نول الزامی است. در بیشتر کشورها سیم ارت هنگام سیم کشی در مدار لحاظ می شود پس به جای دو شاخه از سه شاخه استفاده می کنند که یکی از شاخه ها سیم ارت است.
در پاسخ به این سوال که کدام کشورها از چه پریز و دو شاخه هایی استفاده می‌کنند، می‌توان از جدول زیر استفاده کرد، همچنین باید در نظر داشت که پارامترهای الکتریکی (ولتاژ و فرکانس) هم در اتصال دوشاخه ی وسایل به پریزها اهمیت بالایی دارند:
بسته به منطقه استفاده و نوع وسایل برقی می‌توان از تبدیل‌های گوناگونی برای اتصال دوشاخه ی وسایل به پریزها استفاده کرد. ولی تنوع این تبدیل‌ها از تنوع خود دو شاخه و پریزها هم بیشتر است.
یک راه حل جامع وجود دارد که اگر زیاد به خارج از کشور مسافرت می کنید، توصیه می‌شود حتما از آن استفاده کنید. این راه حل چیزی نیست به جز تهیه یک تبدیل بین المللی که انواع دو شاخه را به انواع پریزها متصل می کند.
در هنگام انتخاب و خرید این تبدیل‌ها، حتما مقدار جریان الکتریکی و ولتاژ مجاز آن و همچنین علامت استاندارد را که باید روی آن درج شود را بررسی کنید، چون در بازار داخلی، عمده این تبدیل ها با قیمت پایین یا از نظر سایز استاندارد نیستند یا به علت به کار بردن مواد و اتصالات ضعیف، جریان الکتریکی بالایی را پشتیبانی نمی کنند و این مساله به خصوص در رابطه با وسایل پر مصرف همانند اتو، ماکروویو، هیتر و… خطرات جدی ایجاد می کند، پس از کمی هزینه کردن برای تهیه تبدیل های استاندارد ابایی نداشته باشید.