سوییچ چیست؟

برای اتصال دستگاه های مختلف در شبکه از سوییچ استفاده میشود. سویيچ ها جزو تجهیزات پسیو شبکه همان قلب تپنده شبکه های Star یا ستاره ای هستند که وظيفه انتقال ترافيک را بر عهده دارند. سوئیچ های شبکه ای قادر به پشتیبانی از تمامی دستگاه ها و وسیله ­های  ارتباطی می باشند. بطوری که برای دستگاه های اترنتی، قادر به تأمین سازی چهار یا هشت کانکشن هستند؛ حال آنکه سوئیچ های که در شرکت ها مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند 32 تا 128 کانکشن را پشتیبانی نمایند. سوئیچ های LAN بر فعالیت می نمایند سوئیچ یک ارتباط بین دو سگمنت ایجاد می نماید آدرس فیزیکی موجود در هدر را خوانده و آنها را با لیستی از آدرس های موجود مقایسه میکند

سوئیچ های مبتنی بر بسته های اطلاعاتی به منظور مسیریابی ترافیک موجود در شبکه از سه روش زیر استفاده می نمایند:

     1-Fragment-free 

     2- store-and-forward 

     3-Cut-through 

سرعت سوچیینگ چیست؟

سرعت سوئیچینگ زمان مورد نیاز برای پردازش پکت های ارسالی و دریافتی را مشخص می‌کند. هر چه سرعت سوئیچینگ (به طور معمول به صورت تعداد میلیون پکت در ثانیه محاسبه می‌شود) بیشتر باشد، تعداد پکت های دانلود یا آپلود شده در لحظه بیشتر خواهد بود.   

انواع سوییچ:

1- سوییچ های مدیریتی:

امکان دسترسی و برنامه‌ریزی برای این نوع سوئيچ ها وجود دارد. این امکان به مدیران شبکه اجازه می‌دهد از محل، و یا از راه دور بر شبکه نظارت داشته باشند.

2- سوییچ های غیر مدیریتی:

این نوع سوئیچ ها اجازه هیچ نوع تغییر در شبکه را نمی‌دهند. سوئیچ های غیر مدیریتی دقیقاً همانگونه عمل می‌کنند که توسط شرکت سازنده برنامه‌ریزی شده‌اند.

فرم فاکتور:

این سوئیچ ها دارای شاسی بسته هستند. امکان ارتقای این تجهیزات بسیار کم است. تعداد پورت این سوئیچ ها از تعداد محدود تا حدود 48 پورت متغیر است. این نوع سوئیچ برای خانه یا یک شبکهٔ کوچکتر انتخاب مناسبی است.

ماژولار:

 سوئیچ های ماژولار نسبت به سوئیچ های فرم فاکتور امکان تنظیم بیشتری دارند. در مواردی که نوبت به ترکیب یا تطبیق تنظیمات پورت ها می‌رسد، سوئیچ های ماژولار گزینه های بیشتری ارائه می‌دهند.

لایه 2:

این سوئیچ بعد از پردازش دیتا آن را به لایهٔ (data link layer) دستگاه مناسب متصل به سوئیچ هدایت می‌کند. Data Link لایه‌ای است که در یک بخش از شبکه ما بین تجهیزات کار می کند.

لایه 3:

این سوئیچ دیتا را در لایهٔ شبکه پردازش می‌کند. لایهٔ شبکه بیشتر با مسیردهی دیتا به بخش‌های مختلف یک شبکه، مثلاً روترها سروکار دارد.

تفاوت سوییچ و هاب:

سوییچ بر خلاف هاب میتوانند بین رایانه های مختلف تفاوت قایل شوند در شبکه های کامپیوتری از هاب به علت قیمت ارزان تر استفاده میشود. هاب یک دستگاه ساده است که هیچگونه قدرت پردازشی و تحلیلی در خود ندارد و تنها کاری که انجام می دهد این است که بسته های اطلاعاتی را در شبکه دریافت و برای تمامی پورت های خود ارسال می کند و با این کار ترافیک زیادی را در شبکه ایجاد میکند (اینکار باعث کاهش شدید کارایی شبکه و کند شدن ارتباطات شبکه می شود زیرا یک کلاینت زمانیکه در حال انتقال اطلاعات است تمامی پهنای باند موجود در هاب را به خودش اختصاص می دهد و به همین دلیل است که دیگران قادر به ارسال اطلاعات در این حین نمی باشند).

 هاب به هیچ عنوان از محتوای بسته های اطلاعاتی که جابجا میکند اطلاعی ندارد بسته های اطلاعاتی پس از ورود به هاب بدون تغییر از آن خرج میشوند. هاب دردسر زیادی را در شبکه ایجاد میکند که آن را میتوان از طریق سوییچ برطرف کرد سوییچ ها با داشتن آدرس هر کامپیوتر بسته ها را به مقصد مورد نظر ارسال میکنند. 

سوییچ لایه دو کمی هوشمند تر بوده و اطلاعاتی در مورد بسته هایی که جا به جا میکند را در خود ذخیره میکند این اطلاعات شامل مبدا و مقصد داده ای که ارسال میکند میشود (پورت مبدا و پورت مقصد را می شناسد ترافیک را صرفا به پورت مقصد ارسال کند و ترافیکی برای سایر پورت های شبکه ایجاد نکند. امروزه هاب دیگر منسوخ شده زیرا هاب دستگاه ساده ای بوده که هیچ درک بالایی از اطلاعات نداشته و ترافیک بالایی را به شبکه تحمیل میکند و معمولا از سوییچ به جای هاب استفاده میکنند.

تفاوت سوییچ و روتر:

سوئیچ ها معمولا در لایه دوم (Data layer) مدل OSI فعالیت می نمایند. در لایه فوق امکان استفاده از آدرس های MAC وجود دارد. روتر در لایه سوم (Network) مدل OSI فعالیت می نمایند. در لایه فوق از آدرس های IP ر IPX و یا Appeltalk استفاده می شود. (آدرس های منطقی).