چهارم خرداد سالروز مقاومت مردم قهرمان دزفول در برابر موشک باران عراق در زمان دفاع مقدس، موجب شد این تاریخ به نام روز ملی دزفول و همچنین روز مقاومت و پایداری در تقویم ایران ثبت شود. اگر مقاومت مردم دزفول نبود، خوزستان سقوط می کرد.

علت این نامگذاری مقاومت مردم این شهر در برابر موشک باران رژیم بعثی عراق در طول جنگ ایران و عراق بوده است. این شهر در دوران جنگ بارها مورد هجوم و موشک ‌باران رژیم عراق بود تا آنجا که آن را با نام شهر موشک‌ها یاد کرده‌اند.

مردم شهید پرور دزفول مدت هشت سال دفاع مقدس با وجود اصابت موشک بر شهر، همزمان بخش های تخریب شده را بازسازی می کردند و اراده رژیم بعثی در خالی کردن شهر و درهم کوبیدن آن را به یکی از آرزوهای دست نیافتنی متجاوزان مبدل کردند. در این مدت با وجود موج تبلیغی و تهدیدات گسترده رژیم بعث عراق و بلندگوهای شبانه روزی حامیان آنان، اهالی دزفول هرگز تسلیم ‌نشدند.

به گواه آمار، دزفول تنها شهر اشغال نشده اي است كه مورد شديدترين حملات موشكي و بمباران هوايي و زميني قرار گرفت اما هرگز تسليم نشد. همچنین در آغاز جنگ ایران و عراق دزفول بیش از ۲۰۰ بار موشک ‌باران و ۲۰ هزار بار گلوله‌ باران شد. مردم دزفول با وجود موشک ‌باران شدید همچنان مقاومت می‌کردند و نماز جمعه دزفول هر هفته با حضور مردم و رزمندگان اقامه می‌شد. شهرستان دزفول در دوران جنگ هفت هزار کشته، زخمی و مفقودالاثر داشت که از این تعداد، دو هزار و ۶۰۰ نفر کشته‌های جنگ بودند.

دزفول دژ مقاومت در دوران دفاع مقدس بود، بلد الصواریخ یا شهر موشک ‎ها عنوانی بود که عراقی ‎ها در طول جنگ تحمیلی به شهر مقاوم و شهید پرور دزفول داده بودند این شهر که مظهر مقاومت مردم در مقابل حملات موشکی عراق نام گرفت در سال ۱۳۶۵ از طرف جمهوری اسلامی ایران با نظر سنجی از مردم ایران به عنوان شهر نمونه معرفی گردید و لوح زرین آن توسط دولت در یکی از میادین آن نصب شد.

لوح زرین وزارت کشور به دزفول اهدا شد؛ لوحی که امروز در موزه دفاع مقدس دزفول به عنوان سندی بر مظلومیت این شهر، که در برابر موشک های دشمن سر خم نکرد، نگهداری می شود. این لوح به مردمی اهدا شد که همواره در جنگ تحمیلی فرزندانشان در جبهه های جنگ به نبرد مشغول بودند و خودشان بمباران ها و موشکباران های دشمن را تحمل می کردند.